1- خداوند تبارک و تعالى فرماید: وَ أَقِیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ وَ ارْکَعُوا مَعَ الرَّاکِعِینَ.(بقره/43)
یعنى: نماز را بپاى دارید (نماز را با همه ارکان و شرایط و رعایت اوقات آن بجاى آورید) و زکات اموال خود را بدهید و همراه با نمازگزاران نماز کنید. یعنى بجماعت. پس در این آیه مبارکه خداوند متعال همچنان که به نماز امر میفرماید به جماعت نیز امر میفرماید،
و نیز خداوند تبارک و تعالى از جمعه تا جمعه دیگر یعنى در مدّت یک هفته سى و پنج نماز بر مردمان واجب گردانیده است، و در میان این نمازها یک نماز را به وجوب به جماعت مقرّر فرموده و آن نماز جمعه است، و امّا بقیّه نمازها (که واجب است) اجتماع در آنها مفروض نیست لکن سنّت است و هر کس که آن را ترک کند به سبب روى گرداندن از آن یا از روى بى علاقگى به جماعت و اجتماع مسلمانان و انفراد را بهتر از آن بداند بدون علّت و سبب موجّه نمازش باطل است،
نماز شخص به جماعت برتر و بالاتر است از نماز او به تنهائى و بمیزان بیست و پنج درجه در بهشت، پس نماز به جماعت برترى دارد بر نماز تنها به میزان بیست و چهار نماز که با اصل و زیادتى روی هم بیست و پنج نماز میگردد.
2- رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: هر کس نمازهاى پنجگانهاش را به جماعت بجا آورد همه خوبیها را در بارهاش گمان برید، یا گمان برید همه خوبیها را دارد.
3- رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: کسى که بر آن باشد که در هر جا و در هر موقعیت و فرصتى، نماز خود را به جماعت بخواند، (در روز قیامت) جزو اولین گروهى با سبقتگیرندگان، با چهرههاى روشنتر از ماه شب چهاردهم (بدر) به سرعت برق از پل صراط خواهد گذشت، و به ازاى هر روز و یا شبى که توفیق شرکت در نماز جماعت را داشته است ثواب یک شهید را به او خواهند داد.
4- رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: کسى که همیشه در صف اول نماز جماعت قرار گیرد و به اولین تکبیرة الاحرام برسد، و با این کار خود موجبات آزار مؤمنى را فراهم نسازد، خداوند به اندازه پاداش مؤذّن (که بر شمرده شد) به او در بهشت، پاداش خواهد داد.
5- رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: خداوند از عبد خود حیا میکند که این عبد نماز خود را با جماعت خوانده است و از خدا حاجتی را خواسته، تا قبل از اینکه از جای خود برخیزد آن را برآورده نسازد.
6- رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: هر که نماز صبح را به جماعت بخواند و بنشیند ذکر خدا گوید تا آفتاب برآید در فردوس هفتاد درجه دارد که فاصله آنها به اندازه هفتاد سال دویدن اسب نجیب کمر باریک است و هر که ظهر را در به جماعت بخواند در جنات عدن پنجاه درجه دارد که فاصله هر کدام به اندازه پنجاه دویدن چنین اسبى است و هر که عصر را بجماعت بخواند ثواب آزاد کردن هشت تن اولاد اسماعیل دارد که هر کدام خانواده داشته باشند و هر که نماز مغرب را به جماعت بخواند ثواب حج مبرور و عمره مقبوله دارد و هر که نماز عشاء را به جماعت بخواند ثواب احیاى شب قدر را دارد.
7- رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود شما را راهنمائى نکنم به چیزى که بدان خطاها را کفاره نماید و بر حسنات بیفزاید؟ عرض شد چرا یا رسول اللَّه! فرمود وضوى کامل گرفتن در وضع بد و بسیار به مسجدها رفتن و انتظار وقت نمازها بردن، کسى از شما نباشد که در خانه خود تطهیر کند و با مسلمانان نماز جماعت بخواند و منتظر نماز دیگر بماند جز آنکه فرشتگان گویند خدایا او را بیامرز خدایا باو رحم کن چون نماز میخوانید صفوف خود را راست کنید و معتدل نمائید و خللها را دربندید و چون امام جماعت شما اللَّه اکبر گفت شما هم بگوئید اللَّه اکبر و چون به رکوع رفت رکوع کنید و چون گفت سمع اللَّه لمن حمده شما بگوئید اللهم ربنا لک الحمد،
8- حضرت امام صادق (علیه السلام) فرمودند: جماعت و اجتماع نمودن براى انجام نماز به خاطر این جهت مشروع و جعل گردید تا نمازگزار از تارک آن و کسى که رعایت و حفظ اوقات نماز را نموده از مضیّع آن ممتاز گردد و اگر جماعت نبود براى احدى ممکن نبود که در حق دیگرى بتواند شهادت به صلاح و خوبى دهد، زیرا کسى که نمازش را با جماعت نخواند پس بین مسلمین نمازى براى او نیست چه آنکه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: کسى که در مسجد نمازش را به مسلمانان نخواند نمازش، نماز نیست مگر آنکه سبب و علّتى داشته باشد.
9-امام صادق (علیه السلام) فرمودند نماز جماعت به اندازه ی بیست و چهار درجه بر هر نماز فرادی برتری دارد، و به اندازه ی بیست و پنج نماز حساب می‌شود
10- امام صادق (علیه السلام): پیامبر (صلی الله علیه و آله) گفت: «نماز کسى که - جز به علتى- در مسجد با مسلمانان نماز نگزارد نماز نیست، و جز از کسى که در خانه خود نماز گزارد و از جماعت ما دامن فرو چیند، از کسى دیگر غیبت جایز نیست.
11- امام صادق (علیه السلام): در زمان پیامبر (صلی الله علیه و آله) بعضى از مردم در نماز خواندن در مسجد کندى و کاهلى مىنمودند، پیامبر خدا گفت: نزدیک است که فرمان دهم تا بر در خانه کسانى که از نماز خواندن در مسجد خوددارى مىکنند هیزم بریزند و آن را آتش زنند و خانههایشان بر سرشان بسوزد.
12- امام صادق (علیه السلام): پیامبر (صلی الله علیه و آله) آهنگ آن کرد که (خانه) گروهى را بسوزاند که نماز در خانه مىگزاشتند و به مسجد نمىآمدند، پس مرد کورى نزد او آمد و گفت: اى پیامبر خدا! من کورم و بسا مىشود که بانگ نماز را مىشنوم ولى کسى را نمىیابم که مرا به مسجد رهبرى کند تا با تو نماز بخوانم. پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «ریسمانى از خانهات به مسجد بکش و در نماز جماعت حاضر شو»
13- در حضور ابو جعفر باقر (علیه السلام) نشسته بودم که مردى وارد شد و گفت: قربانت شوم. خانه من در کنار مسجد است و اگر در نماز جماعت شرکت نکنم، به من ناسزا مىگویند. تکلیف من چیست؟ ابو جعفر گفت: اگر مردم، بد و ناسزا مىگویند، امیر المؤمنین (علیه السلام) نیز گفته است: «هر کس صداى اذان را بشنود و بدون عذر و علّت در نماز جماعت شرکت نکند، نماز او پذیرفته نخواهد شد».
14- به ابو جعفر باقر (علیه السلام) گفتیم: آیا نماز جماعت فریضه است؟ ابو جعفر گفت: اصل نماز، فریضه است، اما شرکت در جماعت فریضه نیست، بلکه سنّت رسول خدا است و هر کس بدون عذر و از راه بىاعتنائى به سنّت و بىتوجهى به اجتماع مسلمین، نماز جماعت را ترک کند، نماز او پذیرفته نخواهد بود.
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
